Podział rodzin zastępczych

Przepisy dotyczące rodzin zastępczych zostały zawarta w ustawie o pomocy społecznej. Dziecko trafi do rodziny zastępczej w wyniku ograniczenia praw rodzicielskich i jest to najdrastyczniejsze zarządzenie dotyczące form ograniczania tych praw.

Rodzina zastępcza reprezentuje dziecko w sprawach dochodzenia doświadczeń alimentacyjnych, wychowuje je i sprawuje nad nim bieżącą opiekę, podczas gdy wszystkie inne prawa i obowiązki wynikające z władzy rodzicielskiej należą do rodziców biologicznych, chyba że postanowienie sądu było inne.

Aby stać się rodziną zastępczą należy być małżeństwem lub osobą niepozostającą w związku małżeńskim oraz spełniać szereg innych warunków.

Kandydaci na rodzinę zastępczą:

– na stałe zamieszkują terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,

– nigdy nie miały ograniczonej ani pozbawionej władzy rodzicielskiej i nie została ona im zawieszona,

– korzystają z pełni praw obywatelskich i cywilnych,

– zgodnie z mocą prawa lub orzeczeniem wydanym przez sąd wywiązują się ze zobowiązań finansowych i łożą na utrzymanie najbliższej osoby,

– posiadają zaświadczenie mówiące o braku przeciwwskazań zdrowotnych do sprawowania opieki nad dzieckiem,

– mają odpowiednie źródło dochodu i warunki mieszkaniowe,

– ośrodek pomocy społecznej właściwy dla ich miejsca zamieszkania wydał pozytywną opinię na ich temat.

Innymi czynnikami, jakie uwzględnia się przy doborze rodziny zastępczej jest stopień jej pokrewieństwa z dzieckiem, stopień zapewnienia dziecku odpowiedniej sytuacji materialnej, stopień ich przygotowania do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, właściwa różnica wieku między przyszłymi rodzicami zastępczymi a dzieckiem, zasada o nie rozdzielaniu rodzeństwa a także brana jest pod uwagę opinia dziecka.

Dziecko zazwyczaj umieszczane jest w konkretnej, wyznaczonej przez sąd rodzinie zastępczej na czas nieoznaczony.

Podział rodzin zastępczych jest następujący:

– rodziny spokrewnione z dzieckiem,

– rodziny niespokrewnione z dzieckiem,

– rodziny zawodowe niespokrewnione z dzieckiem: specjalistyczne, wielodzietne, o charakterze pogotowia opiekuńczego.

Niespokrewniona z dzieckiem, wielodzietna rodzina może przyjąć maksymalnie od 3 do 6 dzieci. Liczba ta może się zwiększyć w przypadku, gdy zachodzi potrzeba umieszczenia większej liczby rodzeństwa w tej samej rodzinie.

W rodzinie specjalistycznej niespokrewnionej umieszczane są dzieci nieprzystosowane społecznie, wymagające szczególnej opieki, mające problemy zdrowotne a w jednej rodzinie nie może wychowywać się ich więcej niż troje.

W zawodowej rodzinie niespokrewnionej o charakterze pogotowia opiekuńczego dzieci (najwięcej 3) umieszczone są na okres tymczasowy do czasu unormowania się ich sytuacji życiowej. Okres wynosi maksymalnie do 12 miesięcy, lecz w wyjątkowych przypadkach może zostać przedłużony o 3 miesiące.

Zgoda opiekunów prawnych nie jest wymagana, gdy dziecko zostaje doprowadzone przez policję i interwencja ta nastąpiła, ponieważ wystąpiło zagrożenie życia lub zdrowia dziecka, nie jest możliwe ustalenie miejsca pobytu rodziców lub zostały one porzucone.

Rodzice zastępczy nie są zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymania wychowanka, natomiast rodzice biologiczni mają obowiązek płacić za pobyt dziecka w rodzinie zastępczej. Dzieciom z rodzin zastępczych wypłacana jest pomoc pieniężna ze strony państwa na częściowe pokrycie kosztów utrzymania.

Joanna Walerowicz
www.gazetaprawo.net